شادم که در شرار تو می سوزم

 

شادم که در شرار تو می سوزم

شادم که در خیال تو می گریم

شادم که به عمر وصل تو باز ایشان

پنداشتی که چون ز تو بگسستم

دیگر مرا خیال تو در سر نیست

اما چه گویمت که جز این آتش

بر جان من شراره دیگر نیست

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA

شبها چو در کناره نخلستان

کارون ز رنج خود به خروش آمد

فریادهای حسرت من گویی

از موجهای خسته به گوش آید

شب لحظه ای به ساحل او بنشین

تا رنج آشکار مرا بینی

شب لحظه ای به سایه خود بنگر

تا روح بیقرار مرا بینی

من با لبان سرد نسیم صبح

سر می کنم ترانه برای تو

من آن ستاره ام که درخشانم

غم نیست گر کشیده حصاری سخت

بین من و پیکر صحراها

من آن کبوترم که به تنهایی

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA

شادم که همچون شاخه خشکی باز

در شعله های قهر تو می سوزم

گویی هنوز آن تن تبدارم

کز آفتاب شهر تو می سوزم

در دل چگونه یاد تو می میرد

یاد تو یاد عشق نخستین است

یاد تو آن خزان دل انگیزیست

بگذار زاهدان سیه دامن

رسوای کوی و انجمنم خوانند

نام مرا به ننگ بیالایند

اما من آن شکوفه اندوهم

کز شاخه های یاد تو می رویم

شبها ترا به گوشه تنهایی

در یاد آشنای تو می جویم